1. عینک مطالعه
در سنین بالاتر از 40 تا 45 سال افرادی با دید طبیعی احتیاج به عینک مطالعه پیدا می کنند و افرادی که قبلا از عینک استفاده می کرده و نزدیک بین یا دوربین بوده اند احتیاج به دو عینک یکی برای دور و دیگری برای نزدیک پیدا خواهند کرد.
از زمان شروع پیرچشمی هر 2 تا 3 سال 5/0 تا 1 نمره به شماره عینک افراد افزوده می شود. فراموش نکنید که استفاده از عینک جهت پیشگیری از افزایش نمره عینک نیست بلکه تنها به دید بهتر بیمار در زمان انجام کارهایی مانند مطالعه کمک می کند. این در حالی است که شماره مثبت عدسی عینک مطالعه از لحاظ ظاهری دل نشین نبوده، عوارض سطحی و چروک ها را دو چندان می کند. باید توجه داشت عینک مطالعه دید دور را تار می کند و با پیشرفت پیرچشمی، بارها نیاز به تعویض دارد.
2. عینک تدریجی یا پروگرسیو progressive
عینک های تدریجی progressive که به عینک های بی خط نیز معروف هستند، با حذف خطی که فاصله بین قسمت دور و نزدیک عینک قرار دارد ظاهر جوان تری را برای شما ایجاد می کنند. علاوه بر حذف خط در عینک های تدریجی، شیشه های مزبور مزایای دیگری شامل فراهم آوردن امکان دید دور و در عین حال تامین دید نزدیک را دارند که برای کار با رایانه و گوشی تلفن همراه مناسب است.
3. لنزهای تماسی
به دنبال معایب عینک دید نزدیک، عدسی های چشمی 2 کانونی و لنزهای تماسی مخصوصی ساخته شد که برای آن دسته از افرادی که مشکل نزدیک بینی و دوربینی را همزمان دارند، کاربرد یافت. این لنزها دارای 2 کانون است که بخش فوقانی لنز برای مشاهده اجسام دور و بخش تحتانی برای مشاهده اجسام نزدیک مورد استفاده قرار می گیرد.
در صورت استفاده از لنزهای تماسی باید دقت و حوصله کافی برای رعایت نکات بهداشتی و رعایت اصول گذاشتن و برداشتن آن را در چشم داشته باشید. مراقبت دائمی و عدم توانایی بهره بردن در همه شرایط سبب شده که رضایت بیماران تامین نشود.
4. تکنیک های جراحی و لیزر
در سال های اخیر پیرو نیاز به درمان پیرچشمی، روش های متعددی برای اصلاح پیرچشمی با بهره گیری از لنزهای درون چشمی مانند مولتی فوکال و تکنیک های لیزری گسترش یافتند که یکی پس از دیگری به اصلاح مطلوب این عارضه و آسودگی بیماران کمک می کند.
5. رینگ درون کاشت
جدیدترین روش اصلاح پیرچشمی محسوب می شود و به نسبت تکنیک های پیشین پیشرفت چشم گیری است.